อ่านแล้วโดนใจครับ การลงทุนอย่างแท้จริง

ได้มาจาก web thaivi.org เขียนดดยคุณ pak ครับ อ่านแล้วโดนใจ ขอเลียนแบบบ้าง

๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑

pak wrote:

ผมยังจำตาราง Excel เมื่อสองปีที่แล้วของผมได้ดีครับ
ด้วยเงินเริ่มต้นในการลงทุนจำนวน 300,000 บาท เป็นเงินสะสมในสหกรณ์ของผม ตลอดการทำงาน 15 ปีที่ผ่านมา
ผมไปลาออกจากสหกรณ์และกำเงินก้อนนี้ออกมา (มีคนเคยแซวผมว่า "อะไรฟร่ะ ทำงานมาตั้ง 15 ปี ดันมีเงินเก็บแค่ 3 แสน!!!" 555+)

ในตาราง Excel นั้น แต่ละ Row หมายถึงแต่ละเดือน
โดยในแต่ละเดือน ผมตั้งใจว่าผมจะประหยัด และเอาเงินมาลงทุนในหุ้นหรือกิจการที่ผมรักและเลือกเฟ้นมาเป็นอย่างดี
และในทุกๆต้นปี ผมจะใส่ประมาณการ เงินโบนัส เพื่อนำมาลงทุนในหุ้นด้วย

จากผลลัพธ์การคำนวณใน Excel Sheet มันบอกผมว่า...
"อีก 3 ปีนับจากวันแรกที่ผมวางแผน...ผมจะกลายเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ในบริษัทฯจดทะเบียนแห่งหนึ่งในตลาดหลักทรัพย์
กล่าวคือ มีหุ้นในสัดส่วนไม่น้อยกว่า 0.5%
แม้ว่าจะเป็นบริษัทฯเล็กๆก็ตาม แต่มันก็คือ จุดเริ่มต้นความฝันของผม

หลังจากลงทุนไม่นาน ผมไปขอเงินเก็บอีกส่วนหนึ่งของผมจากคุณแม่ ขายแหวนเพชร ขายทุกอย่างที่ไม่จำเป็นออกไป
จนได้เงินมาเพิ่มอีก 7 แสนบาท รวมเป็น 1.0 ล้านบาท

ใช่ครับ ผมมีความฝันนับแต่วันนั้นเป็นต้นมา
ผม บอกคุณแม่ผมไว้ว่า "3 ปี นับจากนี้ ลูกชายของแม่คนนี้ จะเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่(หรือ Major Shareholder) ในบริษัทฯเล็กๆแต่ทว่าดีที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศไทย"

ผ่านการล้มลุกคลุกคลาน เรียนไปรู้ไป และได้รับคำปรึกษาดีๆมากมายจากพี่ๆที่มีประสบการณ์ในเว็บไทวีไอแห่งนี้
ไม่ว่าจะเป็น คุณลูกอิสาน, คุณกูรูขอบสนาม, คุณ OMAC, คุณ Thirdwave, พี่ฉัตร และอีกมากมายที่ไม่ได้เอ่ยนาม
ทั้งความรู้ และกำลังใจ พร่างพรูมาตลอดเวลาครับ

ผมเป็นผู้รวบรวมข้อมูลที่บ้าบิ่นที่สุดคนหนึ่ง
ผมตั้งใจไว้ว่า "ผมจะต้องรู้ไม่น้อยไปกว่าใครในตลาดแห่งนี้ฯ" หรือ "ต้องไม่มีอะไรที่ผมควรรู้ แต่ไม่รู้!!!"
ทุกแหล่ง ทุกๆการพูดคุย ผมสะสมข้อมูลตลอดเวลา
ทั้งสื่อต่างๆ จากคนรู้จัก จาก นสพ. จากนิตยสาร จากเว็บไซต์ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ
ทุกอย่างที่เกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะเป็นตัวบริษัทฯ, ผู้บริหาร, ผถห.ใหญ่, Suplier, Customer...ผมต้องไม่รู้น้อยไปกว่าคนอื่น

ทุกๆงาน Opp Day หรือการประชุมสามัญประจำปี ผมจะเป็นคนที่ทำการบ้าน และถามคำถามที่ผมไม่รู้อยู่เสมอ
โดยเฉพาะ Strategic Question ที่เราต้องการฟังคำตอบจากปากผู้บริหารเท่านั้น

ผมรวบรวมข้อมูลและเปิด Roadshow ให้คนรอบข้างฟังอยู่เสมอ
ไม่ใช่เพื่อเชียร์(หุ้น) แต่เพื่อ แชร์(ข้อมูล) ครับ
หลายครั้งหลังจากผมพูดจบ คนฟังมักจะให้ข้อมูลที่ผมเองไม่เคยรู้มาเสมอๆ
นี่คือกำไร หรือที่มาของคำว่า "ยิ่งให้...จะยิ่งได้มา"

แต่ด้วยความฟลุ๊ค หรือสภาพตลาดที่อำนวยไม่ทราบได้
วันนี้ ผมเป็น ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ ที่มีสัดส่วนการถือหุ้นในบริษัทฯแห่งหนึ่งจำนวน 1.0% ภายในต้นปีหน้า เนื่องจากต้องเอาเงินโบนัสมาซื้อเพิ่มอีกเล็กน้อย
(เดิมผมแยกเป็น ผถห.รายใหญ่อยู่ 3 บริษัทฯ แต่ปัจจุบันรวมก้อนใหญ่มาที่เพียงบริษัทฯเดียวนะครับ)

กับบริษัทฯที่ผมรัก และผมเชื่อว่า ผมมีข้อมูลไม่น้อยกว่าใครในตลาดแห่งนี้
หากบริษัทฯที่ผมรักเจ๊งไป ผมจะไม่โทษใครเลย เพราะผมได้เลือกที่จะรัก และไว้ใจผู้บริหารไปหมดแล้ว

บริษัทฯที่ผมคอยเป็นห่วงเป็นใย เฉกเช่นเดียวกับเป็นบริษัทฯของตนเอง
บริษัทฯที่ผมคอยส่ง ข้อเสนอแนะ เข้าไปที่ e-mail ของบริษัทฯ ทั้งๆที่ก็ไม่รู้ว่าเค้าเคยอ่านบ้างไหม?
บริษัทฯที่ผมสามารถเล่าความเป็นมา และ Story ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตให้คนอื่นได้ฟัง ได้ยาวกว่า 1 ชม.
บริษัทฯที่ผมเชื่อว่า ผู้บริหารก็ให้ความเอ็นดูผม (ผมดูจากสายตาเวลาท่านตอบคำถามผม ในวันประชุม AGM)
บริษัทฯที่ผมตั้งใจว่า นี่จะเป็นชื่อเสียงของวงศ์ตระกูลผม

มากกว่ารัก ยิ่งกว่าไว้ใจ
และไม่เพียงแต่บริษัทฯที่ผมถือหุ้นเท่านั้น
แม้แต่บริษัทฯที่ผมเคยลงทุนในลักษณะนี้มา ผมเองก็รู้สึกรัก และผูกพันไม่แพ้กัน แม้ว่าเราจะไม่มีหุ้นของเค้าแล้วก็ตาม
BATA คือ ตัวอย่างหนึ่งในนั้น

ผมเชื่อว่า ถ้าวันนึงที่ผมมีเงินมากพอ ผมอาจจะกลับมาลงทุนในบริษัทฯเก่าๆเหล่านี้
นั่นเป็นเพราะความผูกพันครับ

หุ้น Turnaround...กลายเป็นแบรนด์ของ Login ที่ชื่อว่า pak ไปเสียแล้ว
เพราะผมบอกเสมอว่า "ผมคือนักลงทุนระยะยาว!!!"
ผมไม่มีเป้าหมายราคา หากแต่ผมมีเป้าหมายเวลา ว่าผมควรจะซื้อและขายหุ้นในห้วงเวลาใด
นั่นเพราะ ผมมีข้อมูลมากพอ ที่จะ Forecast การเติบโตของ Business ได้พอสมควร

ผมไม่ต้องการ เชียร์หุ้น ให้คนอื่นมาซื้อ
เพราะถ้าเค้าซื้อ แล้วเค้าไม่รัก วันนึงเค้าก็ต้องขาย
ถ้าเค้าซื้อมาก เวลาขาย ก็เท่ากับกำลังทุบหุ้นผม!!!
ผมจึงไม่ชอบแนะนำใคร ยกเว้นให้ข้อมูลเท่านั้น
ส่วนเรื่องการลงทุน ควรเป็นการตัดสินใจของเค้าเอง

ผมพูดเสมอว่า...
"แม้การลงทุนจะมีความเสี่ยง แต่มันก็มีความฝันปะปนด้วยอยู่เสมอ"
ฝันให้ใหญ่และไปให้ถึง ในขณะเดียวกันก็ต้องเผื่อใจไว้เจ็บบ้าง
เพราะในการสงคราม ย่อมมีทั้งแพ้และชนะ
แต่ถ้าเรามั่นใจแม่ทัพ และเลือกข้างแล้ว ก็ไม่มีอะไรนอกจากเดินหน้าครับ

มนุษย์จะหลงเหลือสิ่งใดให้เชื่อ หากปราศจากแล้วซึ่ง "ศรัทธา"
แม้ใครจะดูถูกผมว่าเป็น "ราชาหุ้นเน่า ราชาหุ้นปั่น!!!"
แต่ผมพร้อมจะกลืนเลือดครับ
เพราะหุ้นของผมมันห่วยในสายตาคนอื่น แต่มันมีค่ายิ่งในสายตาของผม

Pricing Strategy ย่อมเกิดจาก Demand และ Supply
ในห้วงเวลาที่หุ้นขึ้น มันมีอยู่ 2 ประการเท่านั้น คือ...
1) ปั่นจริงๆ โดยไม่มีพื้นฐานรองรับ
2) ปั่นเหมือนกัน แต่มีพื้นฐานรองรับ (เพราะมันมีคนที่รู้มูลค่าที่แท้จริงของมันในอนาคตแล้ว แต่ก็ปั่นเล่นรอบเพื่อกำไร)
ปัญหาจึงมีว่า...
"ไม่ใช่ให้เราหนีหุ้นปั่น แต่ให้เราหามูลค่าที่แท้จริงให้เจอ...ก็เท่านั้นเอง"
เพราะเราไปห้ามให้เค้าปั่นหุ้นของเราไม่ได้

เวลาเราเห็นของรักของเรา เค้าเอาไปปั่น เอาไปทำปู้ยี้ปู้ยำจนเสียงชื่อเสียง
เราก็เจ็บเหมือนกันนะครับ
แต่ผมพยายามทำใจว่า เราเป็นเพียงผู้ถือหุ้นใหญ่รายเล็กๆ
ดังนั้น ผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับต้นๆ ย่อมต้องเจ็บมากกว่า

ผมคิดเสมอว่า...
ผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับ 1 เค้ารู้สึกอย่างไร? ผมจะพยายามรู้สึกให้ได้เฉกเช่นนั้น!!!
นั่นคือ "มั่นใจ" และ "มั่นคง" ครับ

ถ้าคิดใหญ่กว่านั้น...
เราแอบฝันได้ไหมว่า "วันหนึ่ง บริษัทฯนี้อาจจะเชิญเราเข้าไปนั่งเป็นกรรมการอิสระคนหนึ่งด้วย!!!"
แม้มันจะเป็นความฝันที่ริบหรี่ แต่ความฝันมันไม่ต้องใช้ตังค์ซื้อมาซักหน่อย...จริงไหมครับ?

ขอบคุณที่นั่งอ่านตัวตนและความฝันของผม


ด้วยความเคารพ
pak


ปล.
พิมพ์ผ่านหัวใจ โดยไม่ได้ตรวจทานนะขอรับ
(^_^)

 

๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑

 

link ครับ http://board.thaivi.org/viewtopic.php?f=1&t=43317&start=210 

อยู่ตรงกลางหน้าครับ